Wodospad to rodzaj spektakularnego przedstawienia, performansu,  odgrywanego przez naturę.    Jak każde widowisko gromadzi widzów, czasem są to setki osób, które pielgrzymują z daleka chcąc dać się zahipnotyzować temu zjawisku. Monumentalność i naturalny show wodospadów  w swojej zakrojonej na szeroka skalę realizacji podkreślił i użył Olafur Eliasson, tworząc sztuczne wodospady na rzece  Hudson w Nowym Jorku.

Wystawa pt WATERFALLS, z pewnością nie miałaby  stanowić reinterpretacji realizacji Eliassona.  Pod hasłem „ waterfalls” chcemy sięgnąć nie do tego czym jest fizycznie wodospad, ale do idei, odczuć jakie może wywoływać.  Przede wszystkim  jest on, jako symbol bardzo niejednoznaczny: jest końcem pewnego etapu, jest upadkiem ( wody- dosłownie), ale upadkiem który przynosi ukojenie- spokojniejszy nurt.  Jego gwałtowność budzi przestrach, ale jego estetyczny aspekt, piękno formy- przyciąga. Można go więc odbierać niemal jednocześnie w dwojaki sposób.      

              
Ma też następną podwójną cechę: jest stale zmienny. W ciągłym ruchu, bardzo wyrazistym ruchu, jednocześnie jest zjawiskiem stałym- istnieje jakiś próg skalny, przez który wodospad powstaje- ma wiec swoją matrycę dzięki której „rodzi się” w każdej sekundzie na nowo.  Nie jest więc zjawiskiem przelotnym jak burza, huragan  czy tornado- siły natury również związane z wodą, również budzące fascynacje i przestrach, lecz nie mające tego elementu nieskończoności, jaki ma w sobie wodospad.  Potrafi skrywać swoją tajemnicę za plecami- często zasłania sobą wejście do groty.

​

Trzeba odwagi, żeby przekroczyć te żywe i nieujarzmione wrota, po to by wejść w świat statyczny i z pozoru bezpieczny, lub po prostu się za tą ścianą wody ukryć.
Wszystkie te symboliczne ( a za razem  rzeczywiste) cechy wodospadu pozwolą na niejednoznaczne interpretacje podjęte przez artystów biorących udział w wystawie.Będą to :

 Jan Berdyszak , Krzysztof Balcerowiak,  Sławomir Brzoska, Acci Baba, Bartłomiej Buśko, Rafał Górczyński, Jarosław Klupś, Karolina Komasa, Małgorzata Kopczyńska, Agata Michowska, Małgorzata Szymankiewicz, Krzysztof  Sołowiej, Zbyszek Taszycki, Joop Witteveen .

Artyści zaproszeni do udziału w  projekcie Waterfalls charakteryzują się bardzo indywidualnymi drogami twórczymi. Pracują w różnych mediach i technikach, zajmuje ich różna tematyka i stylistyka, ale łączy  wspólna cecha: potrzeba szukania tego co ulotne, niejednoznaczne, ukryte. Nie koniecznie związane z tym co „ tu i teraz”. Fascynacja cienką granicą po miedzy destrukcją a trwałością.
Obserwując wnikliwie obecny czas- czas „płynnej rzeczywistości”, czujemy, że upadek i trwanie przeplatają się ze sobą bezustannie- tak jak woda w wodospadzie… „Aby przedzierzgnąć się z przeszłości, przyszłość nie koniecznie musi przenocować w teraźniejszości.” ( Zygmunt Bauman, „Między chwilą a pięknem- o sztuce w rozpędzonym świecie” Wyd.Officyna 2010 )

​

Małgorzata Kopczyńska