Inspiracją do powstania pracy jest niewątpliwie zainteresowanie Tanatofobią (Tanatofobia to rodzaj izolowanej fobii, chorobliwy lęk przed śmiercią i umieraniem. Tanatofobia stanowi temat tabu. Mimo iż XXI wiek określa się cywilizacją śmierci, to jednak ludzie niechętnie rozmawiają o rzeczach ostatecznych i mają nikłą wiedzę z zakresu tanatologii. Strach przed śmiercią stanowi najbardziej pierwotne przeżycie. Lęk tanatyczny to lęk „typowo ludzki”, gdyż tylko ludzie potrafią antycypować prawdopodobieństwo nastąpienia śmierci).
 

Analizując samo pojęcie dotarłem do hasła tanatos

Tanatos (także Śmierć, gr. Thánatos ‘śmierć’, łac. Mors ‘śmierć’, ‘skon’, ‘bogini śmierci’) – w mitologii greckiej bóg i uosobienie śmierci.
Był bóstwem chtonicznym. Uchodził za syna Nyks i Tartaru (lub Erebu) oraz za brata bliźniaczego boga Hypnosa. Według niektórych źródeł para boskich braci (Tanatos i Hypnos) nie miała ojca.
Jego rzymską odpowiedniczką była bogini (lub uosobiona abstrakcja) Mors.

​

W sztuce przedstawiany jest zwykle jako młodzieniec z czarnymi skrzydłami u ramion (symbolizują śmierć, psychopompa), ze zgaszoną i odwróconą pochodnią w ręce (symbolizuje śmierć), w towarzystwie Hypnosa.